Genieten.........

Om 15.00 uur zaten we nog hoog in de lucht en 3 en half uur later stonden we al op Marokaanse grond, Marrakech. Het hotel zou ons op komen halen, maar natuurlijk was er niemand. Van een vriendelijke Marokaan mochten we zijn mobile lenen omzijn concurent even te bellen. Vaag verhaal allemaal waarom er niemand was, maaruiteindelijk zaten we met nog een Nederlander in de taxi naar het centrum. Werden natuurlijk weer ergens afgezet wat niet ons hotel was. Stond iemand die ons wel even de weg wees door de medina, een wirwar van steegjes met winkeltjes. In het hotel aangekomen hadden ze nog wel een kamer voor ons. Ingecheckt .....................en zo zaten we om 7 uur (9 uur ned. tijd) op een verhoogd terras met uitzicht op het Djeema - el Fna plein aan een verse jus de orange. Te kijken naar alle eetkramen, zielige vast gebonden aapjes, waar de tourist voor betaald om ze op de schouder te zetten, bokswedstrijden, muziekkanten en slangen die omhoog gefloten werden.

Genieten dus...................

Inmiddels zitten we in Meknes, waar we gisteren met de trein heen zijn gegaan. Een klein dorpje met erg vriendelijke mensen in een waanzinnig mooi riad (hotel) met oooooverheeeerlijketen, een sprookje uit 1001 nacht.

Liefs Tim en Ellen

We gaan weer.....

Hallo allemaal,

Wij zijn er weer klaar voor, de tassen zijn gepakt en over 2 en half uur zitten we in het plane richting Marokko.

Hier is het koud en vanavond zitten we op terras in de zon met 30 graden....

We zullen wel af en toe een verhaaltje achter laten.

Liefs Tim en Ellen

Hier zijn we weer, voor de laatste keer.....

Er zijn vaak honderd redenen om iets niet te doen, maar juist die ene reden om het wel te doen zou al genoeg moeten zijn. Het zou toch heel treurig zijn als je spijt krijgt van dingen die je niet hebt gedaan, want van alle dingen die je wel doet, kun je uiteindelijk alleen maar iets van leren.'

Uit: Komt een vrouw bij de dokter ( Kluun )

Bijna zijn we weer in het Nederlandse. Nog even een up date van wat we de laatste dagen hebben gedaan.

Het vliegen is goed verlopen. Met 2 uur stonden we al weer aan de grond en werden we met een taxi opgehaald (hoe luxe!!?) om naar onze volgende bestemming te gaan: Ping'an. Helemaal geweldig, boven in de bergen tussen de rijstterrassen. Op een gegeven moment gingen we wat wandelen en namen 2 van die locale vrouwtjes ons op sleep. Uiteindelijk kwamen we in een dorpje (inmiddels al 2 uur verder en wij hadden natuurlijk de tong lang en breed al op onze schoen hangen, puf puf) namen die vrouwkes ons mee naar hun huis, waar ze voor ons gingen koken. Het huis zag er eigenlijk niet uit en over de 'keuken' zullen we ook maar niets zeggen. Uit fatsoen hebben we ons bord leeg gegeten, het smaakten best goed en we zijn niet aan de schijt geraakt.

Na Ping'an zijn we in Yangshou terecht gekomen. Wat natuurlijk ook weer helemaal geweldig was, wat niet in China?? Het was daar wel behoorlijk touristisch en de concurentie strijd is hoog daar en de prijzen kennen ze ook wel. We zijn gaan fietsen en toen knapten tim zijn band, haha. Stonden we daar ergens ver weg van het dorp te koekeloeren. Aan iemand gevraagd of die ons terug wilden brengen, vroeg die een belachelijk hoog bedrag. Wij oer Nederlanders hebben dat uiteraard niet gedaan. Toen gaan lopen en stopten er zo'n soort tuk tuk achtig ding met een heel oud mannetje erin. Die totaal niets met touristen te maken heeft in zijn dagelijks leven en zich ook niet bedacht van oh misschien kan ik daar nog wel een slaatje uit slaan heeft ons voor een appel en een ei naar de rivier gebracht ( en wij hebben natuurlijk een dikke fooi gegeven, want zooo krenterig zijn we dan ook weer niet

). Daar hebben we onze fietsen en ons zelf op een bamboo boot gegooid en zijn we weer terug naar het dorp gedobberd......

Inmiddels zitten we in Hong Kong tussen de wolkenkrabbers en zowaar scheen vandaag de zon. De afgelopen 2 weken was het regenachtig en hebben we ons met paraplu en poncho maar elke keer in het natte gewaagd.

Morgen vliegen we alweer naar huis en zit onze reis er helaas weer op. Het was geweldig hier!!!

Tot snel allemaal.

Liefs Tim en Ellen x

Boeren, scheten, spugen, tempels, tempels en nog meer tempels

Heej hallo,

Hier weer een verhaaltje van ons.....

China is echt helemaal geweldig en zo makkelijk te reizen. Het weer is heerlijk, je kunt overal buiten op straat eten, er is heel veel te doen en dan met name tempels bezichtigen

en de mensen zijn ook nog eens super aardig!! Dit hadden we niet verwacht. De meeste mensen spreken zelfs een woordje engels (hoeven wij geen chinees te leren). We voelen ons al helemaal thuis. Iedereen boert, laat scheten en spuugt maar raak en dat is wel zo handig, want wij doen gewoon lekker mee. Of je nu in een restaurant zit, in de trein, in de bus of met iemand in gesprek. Ze kijken je niet eens raar aan, hahaha. We laten ons dus helemaal gaan hier.....

In Peking hebben we nog wat touristische dingen gedaan zoals de verboden stad en tiananmen square. Pfff wat is dat groot!!! Op tv en foto's ziet het er gewoon uit, maar als je ervoor staat, wow zeg. En druk...wat een mensen.China zit gewoon helemaal vol gepakt met chineese touristen die allemaal met je op de foto willen en je aanstaren alsof je van mars komt (hmm, ik hebnu wel een koortslip en puisten dus misschien dat ze daarom kijken??

) Het is wel erg grappig allemaal. We hadden graag nog een week in Peking willen blijven, maar onze tijd dringt dus op naar de volgende plaats: Pingyao.

We zijn met de trein gegaan enhadden een hard sleeper. Wat volgens mij niet betekend dat we harden bedden kregen, maar dat het moeilijk is om te slapen in deze coupe. Toen we binnen kwamen schrokken we even. Een hele coupe met allemaal stapelbedden van 3 hoog. Hadden we ook nog eens het bovenste bed, haha. Ik kon er nog maar amper in komen. Uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Oordoppen in, ooglapje voor en de volgende ochtend waren we er al. Pingyao is ook weer helemaal leuk. Heel klein dorpje met van die oude stadsmuren er om heen en ook hier weer heeeel veeeeel tempels (Tim had ze nog nooit gezien, dus we moeten ze allemaal gaan bekijken...). Met een tandem naar de tempel, door alle drukte heen. Alles rijd hier maar door elkaar heen. Als iemand geen zin heeft om over te steken rijden ze gewoon aan de verkeerde kant van de weg verder. En manouvreren we ons er ook maar gewoon door, flink bellen entot nu toe is iedereen nog gewoon gestopt.....

Inmiddels zitten we in X'ian ook weer met de trein. Deze keer gewoon een 4 persoons coupe. Het is zo relax reizen. Je stapt 's avonds in de trein en de volgende ochtend ben je er al. In X'ian zijn we naar het terracotta leger wisten kijken en de tempels hebben we voor even overgeslagen..... Morgen nemen we voor de verandering een binnenlandse vlucht richting het zuiden. De keuze was of 27 uur in de trein of met het vliegtuig 2 uur en de prijs scheelde de helft. De vliegmaatschappij is verantwoord dat hebben we al even gecheckt.

De volgende keer onze laatste avonturen, want het einde is al bijna in zicht

Heel veel lieve groetjes Tim en Ellen x

Yes, we did it!!!

' Een droom is uitgekomen'

7857 km hebben we met de trein afgelegd. Dat zijn 6 dagen en 6 nachten. We zijn door 6 tijdzones gegaan. Hebben 3 grensovergangen gepasseerd. Dit is het 3e land dat we gaan bezoeken en het 3e geld soort dat we gaan gebruiken.

Wij hebben de transsibyrie express afgelegden zijn in China aangekomen!!!!

Gister middag zijn we in China aangekomen. Met de hele bubs van de Mongolie trip zaten we in de trein en dat was natuurlijk weer errug gezellig. De reis was mooi. Het eerste gedeelte gingen we door de woestijn. Bij de grens aangekomen werden de paspoorten weer ingenomen, het ging vrij snel en we hadden ze alweer terug. Toen naar China. Er kwamen wat mensen binnenstormen met mond kapjes op en een laser gun. We moesten onze temperatuur opmeten

en een gezondheidsverklaring afleggen en toen namen ze de paspoorten in. Ook deze kregen we weer snel terug. Daarna de garage in met de hele trein en kregen we nieuwe wielen onder het treinstel. Omdat het spoor in China een andere maat heeft??? Dit duurden eeuwen en uiteindelijk was het ver na middernacht voordat we verder reden. De volgende dag reden we door de bergen en tunnels en kwamen wein de middagaan in Peking. Geweldige stad, heerlijk weer , lekker eten......

Vandaag zijn we naar de muur geweest. Gewoon geweldig!!

Wisten jullie dat: je met alle stenen waarmee de muur gemaakt is een meter hoge muur kuntbouwen rond om de wereld??

Tot de volgende x

Heel veel groetjes Tim en Ellen xx

We love Mongolie......

' Ik ben maar een zandkorreltje in de woestijn' (aldus Gerard Karel Meijers, de prins van Mongolie uit Horst)

Ja ja we lachen weer!! We zitten in Mongolie en de mensen lachen hier!! Het is er geweldig!!

Het was een hele weg om hier te komen......Ergens vorige week moesten we de trein hebben om 5.15 uur in de ochtend. We hadden netjes een taxi geregeld, maar deze liet lang op zich wachten. Eindelijk om 5 uur kwam die dan toch opdagen en 5.05 uur stonden we op station. Onze coupe was bezet en werden in de coupe van de provodnik geduwd. Mongolen zijn echte handelaren. Waarschijnlijk heeft hij onze coupe aan iemand anders kunnen verkopen. Toen we onze tassen onder de bank wilden leggen lag alles al vol met beschimmelden worsten en weet ik veel met wat allemaal. Toen we goed keken, lag gewoon alles vol, whahaha. In de ochtend zou alles weg zijn. Dus niet zeuren, maar slapen. Het stonk verschrikkelijk. Oordoppen in en gaan slapen en na de eerste stop werden al een aantal dozen (die het meeste stonken gelukkig) uit onze hut gehaald. Deze trein was een stuk minder luxe dan de andere, maar de provodniks lachten

en waren super vriendelijk en zowaar sproken ze nog enkele woordjes engels ook. Er zaten een stuk meer reizigers in de trein dus het was goed vertoeven. De treinreis was super mooi. Het eerste stuk gingen we helemaal langs het baikal meer en daarna werd alles wat bergachtig. Nouja je moet het gewoon zien, is niet te beschrijven. Toen we na de tweede stop weer in onze hut kwamen waren alle dozen ineens weg. Waar ze gebleven zijn, geen idee. Maar er werd vanalles verhandeld in deze trein. Het was een drukte van jewelste.

Rond 6 uur in de avond kwamen we bij de russische grens en moesten onze paspoorten afgeven. En toen was het wachten geblazen. De restauratie wagen werd nog wel afgekoppeld en verder geen idee waarop we hebben gewacht? Maar rond 11 uur 's avonds kwamen de mannetjes ineens weer in de trein en kregen we onze paspoorten weer terug.We gingen weer rijden, nu door een stuk niemandsland en ineens stonden we weer stil en waren we in Mongolie. De mannen kwamen onze paspoorten weer ophalen en om half 1 's nachts hadden we ze terug en konden we gaan slapen. Volgens mij hebben we nog uren stil gestaan, waarschijnlijk om nog vanalles te verhandelen. Wij hebben onze oordoppen in gedaan en zijn gaan pitten. Om 8 uur volgende ochtend kwamen aan op plaats van bestemming: ulaan Bator.

En toen eindelijk konden we het ouder, ouder, ouder, ouder ( en nog heeeeel ver terug) ouderlijkhuis van de prins van mongolie uit horst gaan bezoeken....We zouden jullie graag de foto's laten zien, maar helaas is er iets mis gegaan met ons foto kaartje zodat we deze niet meer hebben. Maar geloof ons het is een schitterend huis, maar vooral heeel errug oud, whahaha.

De dag erop zijn we met 4 andere mensen die ook in de trein zaten op een trip gegaan voor 5 dagen. Geen wc, geen douche, geen stromend water, geen elektriciteit, eten en slapen bij de local (gast gezin) in een ger tent. Het was geweldig. Wat hebben wij gelachen....... Het land is zoooo uitgestrekt. Ik heb wel vaker uitgestrekte landen gezien, maar zo nog nooit. Het is echt zoals op de TV. Ergens ver weg in de bergen zie je een herder op zijn paard zitten en zijn hele kudde schapen, paarden, yaks, kamelen of koeien te verdrijven. We hebben 2 dagen aan een schitterend meer gestaan. Hebben daar paard gereden. Joehoe, me on a horse

?? In de ochtend moest het gast gezin eerst de paarden gaan vangen. Staan ze daar te loeren met een verrekijker waar ergens de paarden staan. En toen van heel ver bovenaan een berg kwamen ze aangerend. Dit zijn dus geen toeristen paarden, maar gewoon wilden paarden. Die man had natuurlijk meteen in de gaten dat ik de angsthaas was en werd weer op sleep touw genomen, haha. Ik vond het wel prima met die wilde beesten...... Het eten is heel basic, wat noodles met yak vlees erdoor en in de ochtend kaal brood. De wc's zijn niet wat je zegt van zo daar ga ik eens even een krantje lezen. De bedden zijn knoep hard als een plank. Ongelooflijk hoe deze mensen kunnen leven. Het is een uur rijden naar iets wat op een dorp moet lijken en zelfs dat is nog helemaal niks.

Die nacht was het erg koud. Het gast gezin moet ook in de gaten hebben gehad dat wij het koud hadden. Want vanaf 6 uur in de ochtend hebben ze onze kachel aangestookt, terwijl wij lagen te bibberen op onze planken. En om het half uur hebben ze hout bijgevuld totdat we wakker werden. En toen we naar buiten gingen had het gewoon gesneeuwd!!??! 3 dagen ervoor was het nog 28 graden. Hoe koud het was geen idee, maar toen we aan het rijden waren bevroor de sneeuw op de voorruit. Ondertussen nog wat touristische atracties bezocht grotten en kraters en stapels stenen zoals ze daar in zulk soort landen een bezienswaardigheid van maken. Het was een heel eind rijden naar ons volgende gast gezin. Door weer uitgestrekte landschappen en heel veel sneeuw. Ongelooflijk dat de chauffeur de weg kan vinden, want alles is hier zand. Toen kwamen we bij ons gast gezin, we hoopten al dat we hier niet zouden gaan stoppen, maar het was toch echt waar. Er was gewoon helemaal niks, 5 ger tentjes en vooral heeel veel schapen en poep. Toen we in onze ger kwamen stond er tot onze verbazing gewoon een bak met stront op ons te wachten. Voor in de kachel ipv hout

. Jullie kunnen je wel voorstellen hoe erg wij hebben gestonken. Na 4 dagen zonder douche en dan ook nog die sjit kachel.

Vandaag zijn we weer naar ulaan bator gereden, in de sneeuw.... en waren dus echt bijna verdwaald. Alles was mistig, je kon geen hand voor je ogen zien. Onze gids begon al te zweten en het was ook niet zo dat we ergens de weg konden vragen, want er is gewoon echt helemaal niks daar. Na gezoek en gereden, best wel eng, want de zandweg was ook onder gesneeuwd, had die route weer terug gevonden en heeft ie ons veilig naar ulaan bator gebracht.....

En nu gaan we op zoek naar een westerse avond maal, hmmmmm.

Heel veel liefs Tim en El x

Het leven in de trein....

Kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng
Kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng oe oe
Kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng
Kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng oe oe

(Guus Meeuwis)

Heej hallo hier zijn we weer,

We zijn inmiddels uit de trein, wat een ervaring!!! En hilarisch......

. De rit naar het treinstation toe is goed verlopen. Wonder boven wonder, waren we aan de goeie kant van de metro uitgestapt ,zodat we ineens op het treinstation stonden. We hadden een super de luxe treincoupe met zelfs een TV (niet dat die het deed, maar toch). Verder zit je een beetje in de trein, boekje lezen, spelletjes doen, naar buiten kijken, thee drinken (er zit een soort water koker in de trein op hout gestookt) af en toe een stop en dan is het net of alle hondjes uitgelaten worden. Iedereen rent de trein uit, snuift wat frisse lucht op, koopt wat van de handelaars langs de kant en dan rennen ze de trein weer in. 1x waren we iets te lang buiten gebleven en moesten we al lopend de trein in springen. Kennis maken met de buren in de trein, en kennis maken met de wc in de trein, whaha.

De WC das een verhaal apart. Tis een beetje lastig om te plassen en te poepen in de trein met al dat gewiebel. Ze hebben een soort roostertje in het gat van de pot gedaan en als je gepoept hebt moet je dat met een wc borstel aandrukken om door het gaatje te duwen (te ranzig!). Sommige mensen denken dat dit niet nodig is met als gevolg dat de pot overstroomt en dat de hal vol ligt, gatver!!! De provodnik (in elke wagon zijn er 2 om alles schoon te houden en de spullen van de gasten een beetje in de gaten te houden en ervoor te zorgen dat iedereen weer op tijd in de wagon is bij de stops) helemaal over de zeik natuurlijk. Gelukkig kunnen we nog steeds geen russisch en verstonden we er toch nix van.....

Daarnaast zijn de russen echt super chagerijnig (tenminste dat lijkt zo) want er kan geen lachje vanaf. Dus je kunt je wel voorstellen hoe ze de zooi van die gore toilet op hebben geruimd?

De dagen in de trein gaan supersnel voorbij. Het slapen is wel vermoeiend de bedden waren hard en erg smal en dan wiebeld de treinook nog eens heel errug. Toen we aankwamen bij onze eerste stopin Irkutsk (Siberie) dachten we naar een dorpje aan het baikal meer te gaan. Het was pas 7 uur in de ochtend toen we daar kwamen alles was nog dicht en er liep geen mens op straat. Wij zagen de bui al hangen, weer op zoek naar iets slaapbaars..... hm dat ging dus echt niet lukken. Nergens stond iets aangegeven van hostel of hotel of iets. We hadden besloten om maar weer terug te gaan naar irkutsk (is niet zo heel ver van dat dorp). Ineens zagen we gewoon tegen over het busstation (waar we uitgestapt waren, ja t was nog vroeg) een mega luxe hotel staan. We mochten daar onze rugzakken achterlaten, zodat we het dorpje konden bekijken. En zowaar daar hadden ze ook nog ontbijt, hadden we nog niet gehad dus kwam dat mooi uit aangezien alles nog dicht was. Voordat we naar buiten gingen dachten we om maar alvast iets te gaan reserveren om te slapen voordat we weer niets konden vinden. De receptie van dat luxe hotel ging aan het bellen. Bleek dat we onze paspoorten om de 3 dagen moeten registreren, maar dat wisten we niet (ik dacht toch echt dat we ons redelijk hadden voorbereid, duh) ze had een slaapplaats gevonden en dat zou ze ons wel aanwijzen waar dat was. We mochten met de staff bus mee naar irkutsk en daar heeft ze ons op een soort van tram gezet en eindelijk hadden we weer iets slaapbaars gevonden, uiteindelijk was de trein nog beter, maar ach en we hadden nog geen 1 zo'n aardige rus gezien!!

De volgende dag zijn we naar Olkhon Island gegaan. Het diepste meer van de wereld. Het meer was gewoon nog helemaal bevroren en moesten we met een hovercraft naar de overkant, iekkkkk. Hier hebben we een paar dagen vertoeft wat echt super mooi was!!!!! Gister avond zijn we weer terug gekomen in irkutsk en morgen vroeg nemen we de trein richting Mongolie. Waar we alvast een hostel hebben geregeld en een pick up van het trein station. Voor ons geen gezoek meer naar slaapplaatsen, whaha.......

Tot weer.

Liefs Tim en El x

Op zoek naar het hotel......

Hallo allemaal,

Alles is prima hier!!

Alleenzoeken we ons rot hier, whaha. Het begon al met het zoeken van het hotel. We hebben 2.50 uur er over gedaan om van Dusseldorf naar Moskou te vliegen om er vervolgens 3 uur over te doen om naar het hostel te komen. Tjemig zeg er is gewoon echt niets te maken van dat Russisch en engels klinkt als chinees in hun oren.

Na het vliegveld eerst maar eens een stukje met de trein. Er hing een bord met een plaatje: trein. Dat was een makkie, toen nog een kaartje, was al iets moeilijker. Kwam iemand aan die ons geholpen heeft, jaja in het engels. Toen de trein in, trein stopt iedereen rent de trein uit. Wij dachten ophet 'groene' treinspoor te zitten en nog te kunnen blijven zitten om zo dichterbij het hostel te komen. Een paar mensen aangesproken of dat wat we dachten wel klopten en allemaal zeiden ze ja. Inmiddels kwamen er weer nieuwe mensen in de trein. We zaten al zo'n 10 minuten in de trein, Tim vertrouwden het niet helemaal, dus nog maar eens vragen. Nee, zegt die man deze trein gaat weer terug naar het vliegveld. Als de wiedewagen alle spullen gepakt en de trein uitgerend. Lopen we daar, zien we ineens dat het spoor ophoudt.......whahaha. Dan maar met de metro verder. Staan we daar met onze overvolle rugzakken in de spits van moskou op zoek naar een metro die in de buurt van het hostel zou moeten komen. We hadden een metro plattegrond weten te bemachtigen, maar die was ook in het russisch. Dus het schoot allemaal niet op. Uiteindelijk na veel geplaar en gezoek stonden we weer boven de grond en dachten we toch echt dat we goed zaten, NOT dus. Nouja op zich wel, alleen waren we bij de verkeerde uitgang naar boven gegaan zodat de beschrijving die we van het hostel hadden gekregen niet klopten. En natuurlijk wist weer niemand waar we heen moesten. Na nog meer lopen (ik heb nog nooit zoveel met mijn rugzak op gelopen) en zoeken en vragen hebben we het uiteindelijk toch gevonden.....

En zo gaat dat met alles hier, je zoekt je een ongeluk. De metro is een wirwar van gangen stelsels diep, diep en nog dieper onder de grond. Erg mooi om te zien. We zijn vandaag ook maar alvast gaan kijken waar we morgen de trein moeten nemen naar Irkutsk voordat we deze gaan missen.....

Verder hebben we natuurlijk lekker de tourist uitgehangen. Kremlin, rode plein, terrasjes en lekker eten. Morgen zijn we nog in Moskou en om half 10 in de avond pakken we de trein.

Liefs Tim en El