shock 2

We zijn weer thuis, au... shock 2!!

We zijn shock1 wel weer te boven gekomen hoor. Nadat we ons bij het zwembad hadden gesetteld en het animatie team klaar was methet aqua aerobic te geven, hadden we rust. Dat animatie team hebben we daarna gelukkig ook niet meer gezien. De volgende ochtend kregen we nog wel even een shock toen we in de ontbijt zaal kwamen. Mijn god, wat een ontbijt, daar zou half Jordanie van mee kunnen eten. Zoveel lag er!! Zelfs croissants en die konden niet op een beter moment komen voor ons, want Elin leefde al bijna 2 weken op jus de orange en koekjes. Die vond het eten niet zo heel lekker, terwijl wij onze buikjes weer rond gegeten hebben. Wat een heerlijk eten hebben ze daar!

's Avonds hebben we ons luxe resort verlaten met de resort bus, wij in ons oude kloffie net uit het zwembad, ongedoucht met natte haren en de rest onbezweet, fris gewassen, in hun sjieke klerenmet hoge hakken. Op weg naar een stukje ECHTJordanie. Die we dankzij 2 andere reizigers ontdekt hebben aan het strand!! UNIEK. Geen buitenlanders, de kaart was alleen in het Arabisch, er kwamen hier en daar wat engelse woorden uit of iets wat erop leek. Met handen en voeten wat te eten besteld, wat natuurlijk weer overheerlijk was!! Aan het strand zat de iets welvarende jordaan die net klaar was met werken. Aan de ene kant werd er zwemles gegeven in de zee, een stuk verderop lagen de olie tankers in het water, aan de randing lagen de kindjes in hun eenden zwemband te spartelen, de vrouwen in hun gewaden zaten aan de kant aan hun waterpijp te lurken, er liep een kameel langs het strand, er stond een trampoline en een springkussen. Dus genoeg vermaak voor Elin. Die werd weer van hot naar her gesleept. Dan moest ze weer zwemmen en zetten ze haar in de eend, dan wilden de kindjes Elin aan hun mammie laten zien. Haar pop die ze bij had was de bezienswaardigheid (op haar zelf na dan) En natuurlijk kreeg ze weer vanalles toegeschoven.

Tala Bay (waar ons resort ligt) ligt ongeveer 15 km van de stad Aqaba is een klein, super de luxe dorpje. Speciaal gebouwt voor de miljonair in Jordanie.Zij hebben hier een eigen appartement, samen met een boot, waar je U tegen zegt en een jet ski der langs om het compleet te maken. Die hier allemaal in de haven liggen. Hier komen ze af en toe vakantie/weekend vieren. Daar om heenliggen nog wat hotels waar de iets minder rijke Jordaan hun vakantie/weekend viert, samen met ons de westerling. En dat gaat hartstikke goed samen. Het is een gezellig gekeuvel. De vrouwen in hun duikpakken in het water en de westerling in hun string (ikke nie hoor, maar dat snap je wel he) Je kunt de weg oversteken en je bent op het prive strand. Waar je zo vanaf de kant met je duikbrilletje het prachtige koraal ziet en de mooiste vissen.

Elin heeft zich goed vermaakt in het zwembaad met de jordaanse kindjes en had al snel de regie te pakken. Madam wilden ook in zo'n eenden zwemband en binnen de kortste keren had ze alle eenden in haar hand. En o wee als toch 1 kindje hun eend terug wilden....... dan werd ze boos, heel boos. Maar gelukkig had ze ook al snel in de gaten dat ze het heel snel weer goed moest maken, dat ze anders niet meer in de eend mocht zwemmen. Dus met wat handjes en kusjes geven, koekjes uitdelen, haar eigen saaie nijn zwemband ana de kindjes geven slijm slijm had ze iedereen weer om haar vinger gewonden. En keuvelden iedereen weer lekker verder. Zo hebben we ons 3 dagen bezig gehouden en toen moesten we naar huis...... Na een best turbelente vlucht zijn we nu weer in het koude nederlandse.

Verder heeft Elin het nog steeds over de ezel die auw heeft. Toen we met haar naar little petra zijn geweest. Kwamen we 'de' ezel rijders tegen. De ezels en paarden worden niet allemaal even vriendelijk en goed behandeld. Zo zat er dus 1 met een pan op het hoofd van de ezel te slaan om wat sneller vooruit te komen. Dat heeft behoorlijk wat indruk achtergelaten (misschien gaat ze nog wel ooit een goed doel voor de ezels beginnen). De competitie is behoorlijk groot in Petra tussen de ezels en paarden. Zodra je een centimeter binnen zet komen ze op je af. Do you want a taxi? I have mercedes benz taxi (de ezel). En zo gaat dat de hele dag. De ezels en paarden hebben van die mooi gekleurde doeken om. Later werd me duidelijk waarom? Ik zag een paard staan zonder deken, ik kon de ribben tellen en hij kon niet eens meer op zijn hoeven staan. Daar moet je toch niet aan denken dat tim of ik daar op was gaan zitten, omdat we te lui zijn om zelf een berg op te wandelen. Maar menig tourist zie je de hele dag op zo'n zielig ezeltje rond sjokken een berg op over ongelukkige stenen. En het is echt een behoorlijke klim en gesjouw daar allemaal. Daarnaast hebben de de ezel en paarden mannetjes het ook wel zwaar met hun bijna niets verdiende geld en helemaal nu er bijna geen touristen zijn. Hoe moeten ze hun 'kroost' onderhouden? Het is een beetje dubbel allemaal.

Maargoed, wij kunnen terug kijken op een super mooie en gavevakantie en voor iedereen die twijfeld, DOEN!! Het is een super mooi, veilig land. De mensen zijn zo behulpzaam envriendelijk. Je kunt er heerlijk eten, het is er bijna altijd mooi weer.

Tot de volgende reis.

Liefs Tim, Elin en Ellen

Cultuur shock

Een lichtelijke cultuur shock kregen wij vanmorgen toen we aan kwamen in ons resort net buiten Aqaba. Zelfs Elin zei voor de 1e keer dat ze naar een ander vakantiehuisje wilden. Terwijl ze hier 3 zwembaden hebben en een speeltuin en we meteen heel veel kinderen zagen.

Dit heeft dan ook echt niks met Jordanie te maken. Ja, ja, ik weet het, we hebben er zelf voor gekozen, nog een paar dagen lekker luieren op een luxe resort. En dat is het ook. Toen we aan kwamen werden ons de auto sleutels uit de handen genomen. Wij konden gaan zitten en alles werd naar de kamer gesjouwd. Tegen betaling uiteraard, alles tegen betaling hier en super duur. NIks mag meegenomen van buiten af, whaha. Dan hebben ze ene goeie aan mij. Onze koelkast staat al vol hoor :-)

Gisteren hebben we een nachtje in de woestijn geslapen. Wat over heerlijk was. Wat een rust en wat een sterren!! Super mooie jeep tour doorde woestijn met een schitterende bergen. Daarvoor zijn we nog 3 dagen in Petra geweest. Tim is 1 dag alleen gegaan en de dag erop ik. WAUW!!! Wat is dat mooi!!! Het was er super rustig, wat het nog bijzonderder maakte. Normaal komen er zo'n 3000 bezoekers petra in. Maar door de situatie in Syrie is het zo rustig hier, dat er gemiddeld zo'n 600 mensen per dag komen. De meeste groepen vertrekken pas later op de dag. Dus toen wij 's ochtends binnen waren, waren er misschien 20 mensen. En die zie je dus echt niet lopen. Echt heel gaaf. Ook nog een dagje vertoefdin een nationaal park. De wegen overal naar toe zijn heel mooi!!!

Elin doet het nog steeds super goed. Ze heeft het goed naar haar zin. En loopt helemaal weg met de mensen hier. Ze pakt ook echt iedereen in. Overal krijgt ze weer souvenirs toegestopt, koekjes. Net nog een ijsje in de supermarkt. Dat kun je toch niet bedenken in nederland? Ze weet al waar ons favo reastaurant is en loopt er gewoon heen met haar poppenwagentje trekt ze alle aandacht en keuvelt lekker in eht nederlands en de mensen in het arabisch. Ze kent het lied van gebed inmiddels uit haar hoofd.

We gaan nu nog een paar dagen genieten aan de zee en in het resort. Morgen zijn we de shock wel te boven denk ik en gaan we lekker decadent doen....

Liefs Tim Elin en Ellen

Het 'nieuwe' reizen

Waar blijft de tijd toch....

Wat is er toch veel veranderd in die jaren dat ik aan het reizen ben. Waar zijn die gave backbacks toch gebleven? Tegenwoordig vervangen door van die hippe koffers op wieltjes (ze zijn wel verrekte handig hoor, we hebben er zelf ook 1 bij) En waar zijn al die gezellige, overvolle internet cafees gebleven? Waar alle reizigers zo gezellig aan het keuvelen zijn met elkaar. Allemaal vervangen door i pods, i pads, laptops en weet ik veel wat voor moderne dingen allemaal. Overal is tegenwoordig immers wifi. En zelfs mijn zorgvuldig uitgezochten leesboek is niet meer van deze tijd.... wat dacht je van het digitale leesboek (zal ook vast wel een hele gave naam hebben). De lonely planet is tegenwoordig ook verdwenen, zoeken we wel ff op op het net. Het 'nieuwe' backpacken...... Toen ik gister over ons balkon naar beneden keek werd er niet gezellig gekletst en geouwehoerd. Maar iedereen zat met zijn vinger te schuiven over die platte dingen de ze tegenwoordig hebben. Beetje jammer.... waar gaat dat heen??

Gelukkig zijn de mensen van hier nog wel heel gezellig, behulpzaam en vriendelijk. We hebben inmiddels de stad van Madaba verkend en alle touristische attracties aangedaan. De hotsprings bezocht. Heel mooi en wat een geweldige route er naar toe. En wat waren ze echt heeel HOT!!! Wij waren in de veronderstelling dat we er ook wel ff in konden zwemmen. Dus kwamen wij aan met zwembandjes, luchtbedden, drinken, eten, handdoeken, die mensen moeten zich in een deuk hebben gelachen (wij ook). Het water was zooo heet dat je er net je dikke teen in kon houden. Het badje zat vol met touristen, pasten niet eens een luchtbed in, whahaha. Tim heeft wel een poging gedaan om er in te gaan. Vervolgens nog naar Mount Nebo geweest (de plaats waar mozes het beloofde land heeft gezien) Gaan we naar Mabel vraagt Elin. Nee zeg ik, we gaan naar Nee- Bo. Elin: Ja- Bo, ligt helemaal in een scheur. Eenmaal daar vraagt ze, waar is nee-bo nou?

Veder vraagt Elin ook steeds wat die meneer aan het zingen is, als de mensen opgeroepen worden voor een gebed vanuit de moskee. En vervolgens gaat ze erop mee dansen. Alle wc's vindt ze vies. Weg zindelijkheid, welkom terug luier. En de wc's zijn toch zoooo schoon hier!! Zelden op een reis zo'n mooie en schone wc's meegemaakt.

Het is half 10 en Tim en Elin zijn aan het zwemmen nu. Vanmiddag rijden we weer verder richting Dana National Park.... op naar het volgende avontuur.

Liefs Tim. Elin en Ellen

Ahlan wa sahlan

Welkom in jordanie.

Hoe welkom kun je je voelen? Sow zeg, wat een ontvangst en wat een aardige mensen hier!! Zelden meegemaakt.

Wat een gastvrijheid, wat een lekker weertje, wat een lekker eten, wat is het hier heerlijk!! Goeie vlucht gehad. Bij aankomst visum geregeld, auto stond klaar. Mannetje reed wel even mee naar het hotel (was die ook meteen weer op kantoor) en plonzen maar!! De dag erna zijn we van het zuiden in 1 ruk door naar Madaba, redelijk in het noorden gereden. Super mooie tocht, van 5 uur. Wat een uitzichten. Wat zijn de contrasten weer groot met arm en rijk.

Zo zijn we vandaag naar de dode zee gereden. Wij gingen bij het 5 sterren dead sea spa hotel de zee in. Nou nou, pal achter ons stonden de armoedigste tenten in droge dorre stenen gebergte, kinder sjokten met zakken stenen of hout, de herder liep met zijn schapen rond te sjokken, kamelen en ezels stonden ergens in de stenen te loeren en daar kwamen wij aan..... lekker luxe baden in een associaal belachelijk duur hotel met weet ik hoeveel zwembaden, glijbanen, strand bedjes, heerlijk koel, water in overvloed, drank, eten, hmmmm het was geweldig. Ohja ook nog gedreven in de dode zee natuurlijk. En toen....... weer terug door de armoei........

We merken hier helemaal niks van het gedoe in Syrie. Zo zat er gister ineens een syrier in onze auto om de weg te wijzen naar het hotel. En ook die was heel erg aardig en wilden niet eens geld aannemen als bedankje. (of was die blij dat ie een heel stuk dichterbij zijn eigen bestemming was? Wij moesten nl. nog een heel stuk om rijden voordat we bij het hotel waren) Wij zeiden al tegen elkaar, ja ja die weet de weg natuurlijk weer niet en wil die zo een hoop geld hebben en is het weer niet goed genoeg wat we geven, wij zijn tenslotte ook maar echte nederlanders. Maar nee hoor hij wenste ons een fijne vakantie en ging er vandoor.

Elin vindt het helemaal geweldig hier bij de himalaya in de woestijn..... Ze wordt helemaal bont en blauw geknepen. Iedereen zit in haar wang te knijpen of ze wel echt is. Of over haar hand te wrijven of die witte kleur er echt niet af gaat. Ze is wel heel erg blond/wit hier tussen die mensen. Dan trekken ze haar uit mijn armen om er mee op de foto te gaan en willen een kusje. Madam vindt het allemaal prima en als ze iemand ziet die al aanstalte maakt om maar iets te doen roept ze al: ik heet Elin. Dat willen ze ook allemaal weten hoe ze heet. Bye bye, thank you ze brabbelt gewoon mee. Tegen iedreen zit ze een beetje te zwaaien en te sjanzen. Genoeg kindjes hier om mee te spelen. Ze vermaakt zich prima. Een hele andere manier van reizen met kind, maar zeker niet minder leuk. Elin ziet alles op haar eigen manier en in haar eigen fantasie en dan ga je er zelf ineens ook heel anders naar kijken. Zo ziet ze regelmatig koos konijn lopen in de woestijn?? Die zie ik dan weer niet, maar toch.....

Liefs uit Jordanie

Tim, Elin en Ellen

Wij zijn er klaar voor

Het is zover..... morgenvroeg vliegen we naar Jordanie.

De tassen zijn gepakt het kon er nog maar net in. Elin is er ook klaar voor. Ze snapt er helemaal niks van. Eerst gingen we naar de woestijn, ik had plaatjes laten zien en dacht nog echt dat ze het ging snappen ook.

Maar kort daarna gingen we naar de Himalaya (jaja, gaan we ook ooit nog wel heen dame, als je een heeeeel stuk ouder bent. En wij heel slank en een hele goede super conditie hebben) en nu ineens gaan we weer naar Amerika (K3 fan). En zoe gaat ook mee in het vliegtuig naar gatamala.

Nouja hoe dan ook wij zijn er klaar voor.

Groetjes Tim, Ellen en Elin

Terug in Marrakech

Hier zijn we nogeen keer met ons laatste verhaal. Morgen vertrekken we alweer naar huis

Nadat we de woestijn verlaten hebben (toen we wilden gaan begon er al een lampje te branden in de auto...... het lampje was blauw, heel het hotel er om heen want er zou niet genoeg koelvloeistof in zitten. Wat bleek?? Zodra je de auto start moet de motor opgewarmd worden, gaatdat blauwe lampje aanen zodra de auto warm is gaat het lampje uit....) was het eigenlijk best wel saai de volgende dagen, omdat ik ziek was en alleen maar heb geslapen in de auto of in het hotel gaan we hier maar even snel overheen.

We zijn naar een kloof geweest en een kasba en verder vergeten we deze tijd gewoon!!

Op naar het strand om bij te komen, want zo langzamerhand had ik niet veel meer bij te zetten. Hier hebben we ons in het hotel lekker laten verwennen. Ons werd hier duidelijk, waarom wij Marokanen zo lui vinden, waarom??? Dat houden we nog even geheim........

Zie de foto s over enkele dagen op onze site zodra we thuis zijn.

Wij hebben het geweldig gehad hier!!!

Tot snel

Liefs Tim en Ellen

De woestijn.................

Alweer een verhaaltje van ons, omdat ik ziek

Na de leuke koningssteden en opdringerige mensen hebben we onze super coole auto opgehaald. En je raad het al, zelfs hier probeerde ze ons een poot uit te trekken. Maar das mooi mislukt, ha. De eerste dag was het een behoorlijk stuk rijden naar de woestijn, Merzouga.

De wegen zijn erg goed en de uitzichten kei skon, dus voordat we het in de gaten hadden was het al donker en moesten we ons hotelletje nog vinden midden in de woestijn!!! Hilarisch, we hadden wel iets van een route beschrijving gekregen, zo van als je in die stad bent zet dan de km teller op 0, na zoveel km ga je rechts, na zoveel km links en na 32.6 km zie je een bordje met de hotelnaam en ga je links, je rijd nu in de woestijn (het was pik donker, dus wij zagen niks en reden daar te hobbelen in the middle of nowhere) Het zou nog 2.6 km zijn, maar als je daar zo rijd in het donkder lijkt het wel 10 km en zeker als de banden sporen ook nog naar links en rechts gaan. Uiteindelijk reden we zo de parkeerplaats van ons hotel op en konden we aanschuiven voor het avondeten. Toen we de volgende ochtend op stonden en naar buiten keken, zaten we dus echt in de woestijn compleet met kamelen!!!

We zouden die avond op een kameel stappen om een nachtje in de woestijn te slapen. Maarrrrr laat het nu zo zijn dat zwangere vrouwen niet op een kameel mogen rijden. De mensen van het hotel zouden proberen of ik met een jeep na kon komen, niet gelukt. Dan maar met een buggy, die was stuk en uiteindelijk hadden ze een quad geregeld. Goh, heel vervelend om niet op zo'n heel hoog wiebelig beest hoeven te zitten......... Tim was al met de rest door de woestijn vertrokken en ik kwam later heerlijk comfortabel, achterop de quad scheurend door de woestijn, naar het kamp toe. Het kamp was erg luxe met een zit wc, water en bedden met witte lakens, hahaha. De uitzichten waren geweldig en de zonsondergang amazing. De kamelen jongens hebben gekookt. Je krijgt hier voornamelijk couscous of tajine (dat is een pot met vlees en groente wat 2 uur in de oven staat te pruttelen) en de volgende ochtend vroeg uit de veren voor de zonsopkomst. Daarna de kameel weer opgehezen en ik achterop de quad geklommen en zo weer terug naar de 'bewoonde' wereld.

Liefs Tim en Ellen

Kijken, kijken niet kopen

Een dagje in een typische Marokaanse koningstad:

Hello, come into my shop, just looking its free. Oh, you are from Holland. Kijken, kijken niet kopen, allemachtig prachtig. My brother have a nice shop. En zo belanden we in een weverij, waar ze van die enige leuke tapijten weven. Snel weg hier.

Zo komen we ook in een zilvershop terecht waar alles 'hande' made is. Maar er liggen wel 80 dezelfde schalen en 25 precies dezelfde hangers. En weer: kijken, kijken niet kopen, allemachtig prachtig.

Uiteindelijk brengt iemand ons naar de leerlooierij, omdat hij denkt dat we er anders niet komen. We konden gewoon een mieren route van de touristen volgen om er te komen. Dus wij het mannetje afgewimpeld, maar toch stond hij op elke hoek van de straat op ons te wachten en uiteindelijk wilden hij natuurlijk ook geld hebben, omdat hij zogenaamd de weg gewezen had...... duh. Zo probeerd iedereen hier wat 'bij' te verdienen. Door de tourist naar een winkel te wijzen of het hotel wat3 minuten lopen van je af ligt te brengen. Zo kent iedereen wel iemand uit Amsterdam, Utrecht en zelfs Greta uit Groningen

In de leerlooierij was het wel erg bijzonder. Allemaal mannen staan tot hun knieen in tonnen met zuur en een kleurstof om zo het leer te verven. Ze stampen dan op het leer, halen het leer uit de ton om het zo te draaien en zo gaat dat door. Het jammere is dat je daarna een veel te dure tas, jas of sloffen moet kopen. En ook hier weer 'hande' made. Wat dan wel weer handig is: gewoon zeggen: ik kom van Holland. Oh kijken, kijken niet kopen, allemachtig prachtig. En zo kom je er dan toch nog goedkoop vanaf en kun je op de markt 100 meter verder op dezelfde sloffen kopen, maar dan 3x goedkoper. Ach we blijven toch Hollanders hè.

Tot de volgende keer.

Liefs Tim en Ellen