Een dagje in een typische Marokaanse koningstad:

Hello, come into my shop, just looking its free. Oh, you are from Holland. Kijken, kijken niet kopen, allemachtig prachtig. My brother have a nice shop. En zo belanden we in een weverij, waar ze van die enige leuke tapijten weven. Snel weg hier.

Zo komen we ook in een zilvershop terecht waar alles 'hande' made is. Maar er liggen wel 80 dezelfde schalen en 25 precies dezelfde hangers. En weer: kijken, kijken niet kopen, allemachtig prachtig.

Uiteindelijk brengt iemand ons naar de leerlooierij, omdat hij denkt dat we er anders niet komen. We konden gewoon een mieren route van de touristen volgen om er te komen. Dus wij het mannetje afgewimpeld, maar toch stond hij op elke hoek van de straat op ons te wachten en uiteindelijk wilden hij natuurlijk ook geld hebben, omdat hij zogenaamd de weg gewezen had...... duh. Zo probeerd iedereen hier wat 'bij' te verdienen. Door de tourist naar een winkel te wijzen of het hotel wat3 minuten lopen van je af ligt te brengen. Zo kent iedereen wel iemand uit Amsterdam, Utrecht en zelfs Greta uit Groningen

In de leerlooierij was het wel erg bijzonder. Allemaal mannen staan tot hun knieen in tonnen met zuur en een kleurstof om zo het leer te verven. Ze stampen dan op het leer, halen het leer uit de ton om het zo te draaien en zo gaat dat door. Het jammere is dat je daarna een veel te dure tas, jas of sloffen moet kopen. En ook hier weer 'hande' made. Wat dan wel weer handig is: gewoon zeggen: ik kom van Holland. Oh kijken, kijken niet kopen, allemachtig prachtig. En zo kom je er dan toch nog goedkoop vanaf en kun je op de markt 100 meter verder op dezelfde sloffen kopen, maar dan 3x goedkoper. Ach we blijven toch Hollanders hè.

Tot de volgende keer.

Liefs Tim en Ellen