Welkom in jordanie.

Hoe welkom kun je je voelen? Sow zeg, wat een ontvangst en wat een aardige mensen hier!! Zelden meegemaakt.

Wat een gastvrijheid, wat een lekker weertje, wat een lekker eten, wat is het hier heerlijk!! Goeie vlucht gehad. Bij aankomst visum geregeld, auto stond klaar. Mannetje reed wel even mee naar het hotel (was die ook meteen weer op kantoor) en plonzen maar!! De dag erna zijn we van het zuiden in 1 ruk door naar Madaba, redelijk in het noorden gereden. Super mooie tocht, van 5 uur. Wat een uitzichten. Wat zijn de contrasten weer groot met arm en rijk.

Zo zijn we vandaag naar de dode zee gereden. Wij gingen bij het 5 sterren dead sea spa hotel de zee in. Nou nou, pal achter ons stonden de armoedigste tenten in droge dorre stenen gebergte, kinder sjokten met zakken stenen of hout, de herder liep met zijn schapen rond te sjokken, kamelen en ezels stonden ergens in de stenen te loeren en daar kwamen wij aan..... lekker luxe baden in een associaal belachelijk duur hotel met weet ik hoeveel zwembaden, glijbanen, strand bedjes, heerlijk koel, water in overvloed, drank, eten, hmmmm het was geweldig. Ohja ook nog gedreven in de dode zee natuurlijk. En toen....... weer terug door de armoei........

We merken hier helemaal niks van het gedoe in Syrie. Zo zat er gister ineens een syrier in onze auto om de weg te wijzen naar het hotel. En ook die was heel erg aardig en wilden niet eens geld aannemen als bedankje. (of was die blij dat ie een heel stuk dichterbij zijn eigen bestemming was? Wij moesten nl. nog een heel stuk om rijden voordat we bij het hotel waren) Wij zeiden al tegen elkaar, ja ja die weet de weg natuurlijk weer niet en wil die zo een hoop geld hebben en is het weer niet goed genoeg wat we geven, wij zijn tenslotte ook maar echte nederlanders. Maar nee hoor hij wenste ons een fijne vakantie en ging er vandoor.

Elin vindt het helemaal geweldig hier bij de himalaya in de woestijn..... Ze wordt helemaal bont en blauw geknepen. Iedereen zit in haar wang te knijpen of ze wel echt is. Of over haar hand te wrijven of die witte kleur er echt niet af gaat. Ze is wel heel erg blond/wit hier tussen die mensen. Dan trekken ze haar uit mijn armen om er mee op de foto te gaan en willen een kusje. Madam vindt het allemaal prima en als ze iemand ziet die al aanstalte maakt om maar iets te doen roept ze al: ik heet Elin. Dat willen ze ook allemaal weten hoe ze heet. Bye bye, thank you ze brabbelt gewoon mee. Tegen iedreen zit ze een beetje te zwaaien en te sjanzen. Genoeg kindjes hier om mee te spelen. Ze vermaakt zich prima. Een hele andere manier van reizen met kind, maar zeker niet minder leuk. Elin ziet alles op haar eigen manier en in haar eigen fantasie en dan ga je er zelf ineens ook heel anders naar kijken. Zo ziet ze regelmatig koos konijn lopen in de woestijn?? Die zie ik dan weer niet, maar toch.....

Liefs uit Jordanie

Tim, Elin en Ellen